Koelcellen klaar voor witloofonderzoek

De Nationale Proeftuin voor Witloof nam in 2018 acht nieuwe koelcellen in gebruik voor de bewaring van witloofwortels. Als koelmiddel maken ze gebruik van propaan, een natuurlijk koelmiddel met een Global Warming Potential (GWP) van drie. Mogelijks wordt er nog geëxperimenteerd met alternatieve atmosfeersamenstellingen. Om energie te besparen is de installatie uitgerust met verschillende technieken zoals onder andere een warmterecuperatiesysteem.

De cellen worden voornamelijk gebruikt voor de gewone bewaring van witloofwortels, maar zeker ook om te experimenteren met nieuwe bewaar- en ontdooiregimes. Als koelmiddel gerbuikt de proeftuin propaan, een natuurlijk koelmiddel met een Global Warming Potential (GWP) van drie (lees ook: Inagro investeert in koelinstallatie met natuurlijk koelmiddel propaan).

Experimenteren in testcellen

Van de acht nieuwe koelcellen zijn er vier ingericht als testcellen. Dit zijn kleine cellen van elk 52 m³ groot die zeer flexibel in te zetten zijn door de uitgebreide stuur- en meetmogelijkheden. Het temperatuurbereik gaat van -5°C tot +10°C. Twee testcellen zijn gasdicht zodat een aangepaste luchtsamenstelling, zoals Ultra Low Oxygen (ULO), mogelijk is.

De vier grote koelcellen van elk 138 m³ hebben een temperatuurbereik van -2°C tot +4°C. Drie cellen zijn ingericht als bewaarcellen en één als ontdooicel. De ontdooiing gebeurt via heetgas of via gerecupereerde warmte van het koelproces.

Automatische bevochtiging

Tijdens het koelen drogen de witloofwortels sterk uit. Bevochtiging is dan ook noodzakelijk in al de koelcellen. De bevochtiging gebeurt automatisch door middel van hogedrukluchtbevochtiging (70-200 bar) gekoppeld aan een voorafgaande waterbehandeling via omgekeerde osmose. De hogedrukluchtbevochtiging gebeurt door middel van fijne spuitkoppen die kleine druppels van maximum 10 µm vormen. Deze kleine druppels zorgen voor een uniformere bevochtiging.

Energie besparen

Een koelinstallatie voert warmte af uit een ruimte die gekoeld wordt en geeft deze nadien af aan de buitenlucht. Maar met een warmtewisselaar kan je deze ‘verloren’ warmte recupereren en vervolgens nuttig inzetten. Deze warmte wordt overgedragen naar een secundair circuit met een water-glycolmengeling. Via dit secundair circuit gebruikt de proeftuin de gerecupereerde warmte voor de verwarming van de testcellen en de ontdooicel, de vloerverwarming in de cellen en de ontdooiing van de verdampers. De warmte kan ook ingezet worden voor de algemene verwarming van de loods en burelen door een koppeling met de bestaande verwarmingsinstallatie. Uit eerdere metingen blijkt dat je hiermee heel wat kunt besparen (lees ook: warmterecuperatie op 2 jaar terugverdiend).

Ten slotte zijn de compressoren frequentie gestuurd en er is gekozen voor een elektronisch expantieventiel. De ontdooiing van de witloofwortels gebeurt via heetgas of via de warmterecuperatie van het koelproces. Dit allemaal zorgt ervoor dat dat de koeling zo energie-efficiënt mogelijk verloopt.

Meer informatie?

Neem contact op met Jasper Somers (NPW) - jasper.somers@vlaamsbrabant.be